ခံသင့္မွ ခံရာသည္။

သင္ေကာင္းလွ်င္ကၽြႏု္ပ္မဆိုးပါ..

လူမိုက္အားေပး ေဆာင္ပုဒ္ျဖစ္ပါသည္..

တစ္နည္းအားျဖင့္... သင္ဆိုးလွ်င္ ကၽြႏု္ပ္လည္းဆိုးမည္ဟူေသာ.. အဓိပၸါယ္ရပါသည္။

အဆိုး သံသရာလည္မည့္ ခံယူခ်က္ပင္..

ကၽြႏု္ပ္၏ ခံယူခ်က္မွာ..သင္ေကာင္းေကာင္း.. မေကာင္းေကာင္း.. ကၽြႏ္ုပ္ေကာင္းပါမည္။

သင္ဆိုးလည္း.. ကၽြႏ္ုပ္ေကာင္းေနပါမည္။

ကၽြႏ္ုပ္ေကာင္းပါလွ်က္.. သင္ဆိုးေနလွ်င္.. ကၽြႏ္ုပ္တကယ္မေကာင္းေသးျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ႏုိင္ပါသည္။

ကၽြႏ္ုပ္ တကယ္ေကာင္းေနပါလွ်က္ သင္ ဆက္ဆိုးေနလွ်င္ သင္ႏွင့္ ေ၀းရာသို႔ ေရွာင္ခြာေနပါမည္။

သင္၏ဆိုးျခင္းသည္.. သင္ပိုင္ဆိုင္ေသာ.. သင္ႏွင့္သာဆိုင္ေသာ အရာတည္း..။

ကၽြႏ္ုပ္ထံ ကူးစက္လာမည္ကို မလိုလားပါ..မည္သည့္အတြက္မွ.. ကၽြႏ္ုပ္၏စိတ္ကို မေကာင္းမႈမ်ားျဖင့္.. ညစ္ႏြမ္းမခံႏိုင္ပါ..။

နည္းမွန္လမ္းမွန္ အားနာသင့္ၾကသည္။

တစ္ဦးတစ္ေယာက္အတြက္ 'ဓါတ္စာ'ဟာ၊တစ္ဦးတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့'အဆိပ္' လည္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

‘‘ဟယ္လို...ေၾကာ္ျငာ႒ာနပါလားခင္ဗ်ာ’’

‘‘ဟုတ္ပါတယ္ ဘာမ်ားေဆာင္ရြက္ေပးရမလဲ၊ အမိန္ ့ရွိပါရွင္’’

‘‘အဲ..အဟဲ၊ က်ေနာ္က လူပ်ိဳႀကီးပါ....

က်ေနာ့မွာ....အင္မတန္သန္ ့ရွင္းလတ္ဆတ္.......’’

ဂြပ္။

‘‘ဟဲလုိ...ဟဲလုိ...ဟဲလုိ..............................’’။

မိတ္ေဆြတေယာက္ကေတာ့ အားနာျခင္းဆုိတာဟာ တဖက္လူကုိ ကုိယ္နဲ႔ႏႈိင္းၿပီး စာနာတတ္ေသာ စိတ္ကေန ေပါက္ဖြားလာတာလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ေကာင္းတဲ့သေဘာေပါ႔။

တနည္း အားနာတယ္ ဆိုတာ သူမ်ားကို ဝန္မပိုေစတာကို မူလ အစျဖစ္မယ္လို႔လည္း ေတြးမိပါေသးတယ္။

သူမ်ား အိမ္သြားလည္ ျပီး သူတို႔က မႏိုင္ရင္ကာ မုန္႔ေတြ လုပ္ေကၽြးတာကို အားနာတာ။ ( သူတို႔ အလုပ္ရွဳပ္မွာကို အားနာတာ။ သိပ္မျပည့္စုံတဲ့သူက ကိုယ့္ကို တကူးတက ဧည့္ခံတာကို အားနာတာ။) ဒါမ်ိဳးကို ပဲ အားနာ မွဳ လို႔ေခၚသင့္တယ္ ထင္တာပါပဲ။ သူမ်ားကို ကိုယ့္အတြက္ေၾကာင့္ ကရိကထမ်ားျပီး အလုပ္ပိုျဖစ္မွာကို စိုးရိမ္မိတာကိုသာ “အားနာမွဳ” လို႔ေခၚသင့္ပါတယ္။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

သင္..အားနာတတ္ပါသလား…????‘‘မေကာင္းေသာ အားနာျခင္းမ်ဳိးမ်ား၊ ရွိပါေသးသည္။”

အခုေတာ့ သူမ်ားက ကိုယ့္ကို တစ္ခုခု လုပ္ခိုင္းတာ တစ္ခုခု ေတာင္းဆိုတာကို လိုက္ေလ်ာလိုက္ရတာ ကိုလည္း အားနာ လို႔ဆိုျပီးေျပာၾကပါေသးတယ္။ျပီးေတာ့မွ အားနာလို ့ခါးပါရပါတယ္ဆိုျပီး ငိုျပၾကေတာ့တာ ပါပဲ။
ဒီလိုအားနာျခင္းကေတာ့ စိတ္ထဲမွာ႐ႈပ္ေထြးျခင္း (a state of confusing)၊ ကြဲကြဲျပားျပား ပုိင္းျခား မသိျခင္းကေန အေျခခံတယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။ မေကာင္းတဲ့သေဘာကုိ ေဆာင္ပါတယ္။

အဲဒီလို ကိစၥေတြမွာ “အားနာတယ္” ဆိုတာက တကယ္ေတာ့…

၁)ဝန္ေလးတာ(ေျပာသင့္မေျပာသင့္ ကိုယ့္ဖာသာမဆုံးျဖတ္ႏိုင္။ အျပတ္ေျပာဖို႔လည္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မယုံၾကည္)

ဤသည္မွာ ျမန္မာအမ်ားစုတြင္ ျဖစ္တတ္ေသာ အားနာမႈမ်ဳိး ျဖစ္သည္။ မိမိႏွင့္ ခ်ိန္းဆုိထားေသာ အခ်ိန္တြင္တိက်စြာ ေရာက္မလာသူအား ေထာက္ျပသတိေပးရန္ တြန္႔ဆုတ္ အားနာေနတတ္ၾကသည္။

ဥပမာ-(က)

တစုံတေယာက္က သင့္ထံမွ ပုိက္ဆံေခ်းငွားသည္။ တကယ္ေတာ့ သင္က မေခ်းခ်င္။သုိ႔ေသာ္ ျငင္းရမွာ အားနာ၍ ေခ်းလုိက္သည္။ (ၿပီးေတာ့ သင္ကေငြျပန္ေတာင္းရမွာကုိလည္း အားနာေနဦးမည္ ျဖစ္သည္။) ထုိေန႔မွစ၍ေငြျပန္မရမခ်င္း သင္မေပ်ာ္ေတာ့။ ဤေနရာတြင္လည္း အားနာျခင္းသည္ သင္၏ ပကတိ စိတ္အရင္းခံကုိ ကြယ္၀ွက္၍ မျပတ္မသား ဆုံးျဖတ္ျခင္းမ်ဳိးျဖစ္ရာ

ကုသုိလ္မရသည့္အျပင္ အကုသုိလ္အား ၀ယ္ယူသကဲ့သုိ႔ျဖစ္ေသာ အားနာျခင္းမ်ဳိးျဖစ္သည္။

ဥပမာ-(ခ)

ဤေနရာတြင္ စကားစပ္လ်ဥ္း၍ စာေရးသူ၏ အေတြ႕အႀကဳံတခုကုိျပန္လည္ေဖာက္သည္ခ်ခ်င္ပါသည္။ တေန႔တြင္ မိတ္ေဆြတေယာက္အားစင္ကာပူေလဆိပ္သုိ႔ လုိက္ပုိ႔ရာတြင္ ျမန္မာလူမ်ဳိးတဦး၏ ၿငီးတြားသံ ကုိေအာက္ပါအတုိင္း ၾကားခဲ့ရပါသည္။

“စိတ္ညစ္တယ္ဗ်ာ။ သူ႕အိမ္က ထညက္ (ထန္းလ်က္) ေလးပိႆာႀကီးေတာင္ထည့္ေပးလုိက္လုိ႔ တလမ္းလုံး လက္ေမာင္ျပဳတ္မတတ္ ဆြဲလာရတယ္”

ထုိစကားကုိ ၾကားရသည့္အခ်ိန္မွစ၍ အိမ္ျပန္ေရာက္သည္အထိ စာေရးသူမွာေတြးမိတုိင္း အူယားလွသျဖင့္ အသံထြက္၍ မရယ္မိေအာင္ ေအာင့္ထားရ၏။

လူႀကဳံေပးသူကလည္း အားမနာပါးမနာ ထည့္ေပးၿပီး၊ သယ္သူကလည္း အားအနာလြန္ကာသယ္လာခဲ့ၿပီးမွ ကြယ္ရာတြင္ စကားတင္းဆုိ ၿငီးတြားေနျခင္း ျဖစ္သည္။

၂)ေၾကာက္တာ ( ျငင္းလိုက္ရင္ တစ္ခုခု ျဖစ္သြားမွာ ေၾကာက္တာ )

ဥပမာ-

မိမိ၏အားလပ္ရက္ခြင့္ကုိ ယူရန္တြန္႔ဆုတ္ေနၾကသည္။က်ဴတန္းစီရာ၌မိမိေရွ႕တြင္ၾကားျဖတ္၍တန္းစီသူကုိ မလုပ္ရန္ေျပာဖုိ႔ ၀န္ေလးၾကသည္။

၃)စကားလုံးရွာမရတာ ( အခ်ည္ခံရတာ။ သူက ေျပာေနတာ ဟုတ္သလိုလို လုပ္ေပးရမလိုလိုကို ကိုယ္က ဘယ္လိုျပန္ေျပာမရ ေဝခြဲမရ ျဖစ္ေနတုံးမွာ သေဘာတူညီခ်က္ ေပးလိုက္ရသလိုျဖစ္သြားတာ )

ဤအားနားျခင္းသည္ ေလာဘနည္းျခင္းေၾကာင့္လည္းမဟုတ္၊ ခႏၱီပါရမီႏွင့္ျပည့္၀ေနျခင္းေၾကာင့္လည္း မဟုတ္။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈဟုကား လုံးလုံးမွ်ပင္မဆုိသင့္။ ဤအားနာျခင္းမ်ဳိးသည္ လူပုဂၢဳိလ္တဦးခ်င္း၏ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြးႏွင့္သာ ဆုိင္ေပသည္။ တျခားအေၾကာင္းေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲမိမိရသင့္ရထုိက္သည္ကုိ မသိေလာက္ေအာင္ ထူ၍ အ၍ န၍သာ ျဖစ္ႏုိင္ေပသည္။

မိမိတြင္ ထုိသုိ႔ေသာ အားနာမႈမ်ဳိးရွိက သတိထား၍ ေခ်ဖ်က္သင့္သည္ဟုထင္ပါသည္။

၄)ဖိအားေပးခံရတာ ( ရွင္းပါတယ္။ အေပးအယူသေဘာမ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္ အေျခအေနတစ္ခုမွာ ဖိအားေပး ထားတာ )

ဥပမာ-

သင္သည္ေက်ာင္းဆရာျဖစ္ကတုိင္းပညာေရးမွဴး၏သမီးမဂၤလာေဆာင္အတြက္လက္ဖြဲ႕ရန္ဆုိကာသင့္လစာ မွ ျဖတ္ေတာက္လုိက္ျခင္းကုိ ျပန္မေျပာဘဲ ၿငိမ္ခံေနမည္။

၅)ရွက္တာ ( ျငင္းလိုက္ရင္ ရိုင္းတယ္လို႔အထင္ခံရမွာလား၊ ျငင္းလိုက္ရင္တစ္ခုခု ျပန္ေျပာတာခံရမွာလား၊ ျငင္းလိုက္ရင္ အတၱမ်ားတယ္ အထင္ခံရမွာလား စသည္ )

ဥပမာ-

*သင္သည္ ဘတ္စ္ကားစပယ္ယာက နည္းမက်၊လမ္းမက် ဟိန္းေဟာက္သည္ကုိမ်က္ႏွာေအာက္ခ်၍ ခံေနေပမည္။

* သင္သည္ ေစ်းတြင္ အသားသည္က အေလးခုိးသည္ကုိသိသိႏွင့္ ျပန္မေျပာ၀ံ့ဘဲ ငုံ႔ခံေနမည္။

*သင္သည္ သာသနာေရးအတြက္အေၾကာင္းျပကာ ဘယ္ကမွန္းမသိ၊ျဖတ္ပုိင္းႏွင့္လာေရာက္ အလွဴခံလွ်င္ စိတ္မပါဘဲႏွင့္လည္း အားနာ၍ ထည့္လုိက္ေပမည္…။

စသည့္ နည္းမမွန္ေသာ

အားနာမႈေၾကာင့္ ျမန္မာ့လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတြင္ အက်ည္းတန္ အ႐ုပ္ဆုိးေသာအျဖစ္အပ်က္မ်ားႏွင့္ ႀကဳံေတြ႕ေနရျခင္း ဆုိလွ်င္ပင္ လြန္မည္မထင္။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

အိမ္ရွင္မ = “ညည္းက အိမ္ေဖာ္အသစ္ဆုိေတာ့ ငါတုိ္႔ မိသားစုအေၾကာင္း သိေအာင္ေတာ့ ေျပာထားရဦးမယ္၊ ငါတုိ႔ မနက္ေစာေစာ ထၾကတယ္၊ မနက္စာကိုလည္း ေစာေစာစီးစီးပဲ စားတတ ္ၾကတယ္။’’

 အိမ္ေဖာ္သစ္ = “ဟုတ္ကဲ့ အန္တီ ဒါဆုိလည္း ရပါတယ္။ ကြ်န္မ အိပ္ရာက မႏုိးေသးရင္ အန္တီတုိ႔ စားႏွင့္ၾကေနာ္၊ ကြ်န္မကို အားမနာပါနဲ ့’’

Ref:အားနာျခင္းဆိုင္ရာ မွတ္စုမ်ား။

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

ဒီလိုရွိတယ္ဗ်။

က်ေနာ္တို ့မ်ိဳးရိုးက အလြန္ ့ကို လူတစ္ဖက္သားကိုအားနာတတ္တဲ့ မ်ိဳးရိုးပါပဲ။ စိတ္လည္းညစ္ပါတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ့္အထက္က အကိုဆို ျမင္းလွည္းစီးရင္ ဖင္ရႈံ ့စီးသတဲ့။ ေျပာရရင္လည္းဘယ္သူမွ ယံုၾကမွာမဟုတ္ဘူး။ျမင္းလွည္းစီးရတာ ျမင္းအားနာလို ့တဲ့ေလ။က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္းပဲ အဲဒီစိတ္မ်ိဳး မရွိတာ။ ဒါေတာင္ က်ေနာ္ကသူမ်ားေလလည္တာကို ၾကားကဝင္ျပီး အေနခက္တတ္တဲ့ ေကာင္မ်ိဳး ရယ္။

က်ေနာ္ၾကားဘူးတာေျပာျပခ်င္ပါတယ္။

တစ္ခါကရြာတစ္ရြာမွာ အက်င့္သီလႏွင့္ျပည့္စံုတဲ့ ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ပါးရွိသတဲ့။ သည္းခံျခင္း သည္ ျမတ္ေသာတရား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘယ္ကိစၥမဆို သည္းခံၾကရန္ ေဟာေျပာဆံုးမေလ့ရွိသတဲ့။ ဒါ့အျပင္ ရြာသားေတြ အျမဲသတိရွိေစဖို ့ .....

‘ခႏီ ၱပရမံ တေပါသိေကၡာ-သည္းခံျခင္းသည္ ျမတ္ေသာအက်င့္တည္း’ လို ့ ဆိုင္းဘုတ္ေရးျပီး ေက်ာင္းေရွ ့မွာ ဆြဲခ်ိတ္ထားေစတယ္တဲ့။

တစ္ညမွာ ထန္းရည္မူးလာတဲ့ ဆိုးသြမ္းလူငယ္တစ္စုဟာ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဘယ္ေလာက္ သည္းခံႏိုင္သလဲ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ ့ တစ္ညဥ့္လံုး ေက်ာင္းကိုခဲတဲ့ ေပါက္ၾကေလသတဲ့။ မိုးလင္းလို ့ ရပ္ရြာ လူႀကီးေတြကိုအေခၚလႊတ္ေတာ့ ေက်ာင္းအဝက ဆိုင္းဘုတ္ကို လက္ညႈိးထိုးျပျပီး ’’တစ္ခါတစ္ေလ လူငယ္ေတြမိုက္တာ သည္းခံေတာ္မူပါဘုရား’’ လို ့ေလွ်ာက္ထားၾကေလသတဲ့။ဘုန္းေတာ္ႀကီးလည္း ဘာမွ်မေျပာေတာ့ဘဲ အခန္းထဲဝင္ က်ိန္းစက္ေတာ္မူသတဲ့။ တစ္ညဥ့္လံုး အိပ္ေရးပ်က္ခဲ့ရတာကိုး။

က်ိန္းစက္ရာက ႏိုးလာေတာ့မွ ေက်ာင္းဝက ဆိုင္းဘုတ္ေအာက္မွာ ေနာက္တစ္ခု ထပ္ေရးရရွာေတာ့သတဲ့။
အဲဒါကေတာ့......

‘ခႏီ ၱပရမံ တေပါသိေကၡာ-သည္းခံျခင္းသည္ ျမတ္ေသာအက်င့္တည္း’

‘သို ့ေသာ္ ခံသင့္မွ ခံရာသည္’....တဲ့ေလ။