က်ေနာ္တို ့လယ္ စိုက္တုန္းကေပါ့….သူတို ့စိုက္ရမဲ့ လယ္ကြက္က တစ္ဖက္နိမ့္ျမင့္ ျဖစ္ေနတယ္။ ေကာက္စိုက္သူတို ့ လူတန္းၾကေတာ့ အရပ္ရွည္တဲ့ ေကာက္စိုက္သမကို နိမ့္တ့ဲဘက္ကေနဖို ့ ေခါင္သူႀကီးက ေျပာေနသံကို ၾကားရ တယ္။ပ်ိဳးထုံးေတြကို တအုန္းအုန္းခ်လိုက္ ေကာက္ပင္ေတြကိုတစြတ္စြတ္စိုက္လိုက္နဲ ့ လုပ္ကိုင္ေနရင္း သူတို ့ဘာသာဓေလ့အရ ရယ္စရာေတြကို ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္း ေျပာဆိုၾကေလရဲ ့။ တစ္ခါမွာေတာ့ ေခါင္သူႀကီးက အနိမ့္ပိုင္းမွာေနရတဲ့ေကာက္စိုက္သမကို နိမ့္တ့ဲဘက္ကို ပိုတိုးခိုင္းတဲ့အခါ တိုးေပးရမဲ့သူက ျပန္ေျပာလိုက္တဲ့စကားကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ က်ေတာ့္မွာ ကိုယ့္ေခါင္းကိုယ္ကုပ္ျပီး ရယ္ရအခက္၊ ငိုရအခက္ႀကီးေပါ့ အရပ္ကတို ့ေရ။“ေခါင္သူႀကီးရယ္ ခုဟိုဘက္မတိုးခင္ေတာင္ ေရကေပါင္ေလာက္ေရာက္ေနၿပီ၊ ဒီထက္တိုးရရင္ေတာ့ က်မ ဘိုေက ေရစိုကုန္ေတာ့မွာေပါ့” ဟူသတဲ့ ;D ;D ;Dဇြဏဲ ီ(ဝက္လက္)
က်ေနာ္တို ့လယ္ စိုက္တုန္းကေပါ့….
ReplyDeleteသူတို ့စိုက္ရမဲ့ လယ္ကြက္က တစ္ဖက္နိမ့္ျမင့္ ျဖစ္ေနတယ္။ ေကာက္စိုက္သူတို ့ လူတန္းၾကေတာ့ အရပ္ရွည္တဲ့ ေကာက္စိုက္သမကို နိမ့္တ့ဲဘက္ကေနဖို ့ ေခါင္သူႀကီးက ေျပာေနသံကို ၾကားရ တယ္။
ပ်ိဳးထုံးေတြကို တအုန္းအုန္းခ်လိုက္ ေကာက္ပင္ေတြကိုတစြတ္စြတ္စိုက္လိုက္နဲ ့ လုပ္ကိုင္ေနရင္း သူတို ့ဘာသာဓေလ့အရ ရယ္စရာေတြကို ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္း ေျပာဆိုၾကေလရဲ ့။
တစ္ခါမွာေတာ့ ေခါင္သူႀကီးက အနိမ့္ပိုင္းမွာေနရတဲ့ေကာက္စိုက္သမကို နိမ့္တ့ဲဘက္ကို ပိုတိုးခိုင္းတဲ့အခါ တိုးေပးရမဲ့သူက ျပန္ေျပာလိုက္တဲ့စကားကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ က်ေတာ့္မွာ ကိုယ့္ေခါင္းကိုယ္ကုပ္ျပီး ရယ္ရအခက္၊ ငိုရအခက္ႀကီးေပါ့ အရပ္ကတို ့ေရ။
“ေခါင္သူႀကီးရယ္ ခုဟိုဘက္မတိုးခင္ေတာင္ ေရကေပါင္ေလာက္ေရာက္ေနၿပီ၊ ဒီထက္တိုးရရင္ေတာ့ က်မ ဘိုေက ေရစိုကုန္ေတာ့မွာေပါ့” ဟူသတဲ့ ;D ;D ;D
ဇြဏဲ ီ(ဝက္လက္)