ကိုယ္ၿဖစ္ခ်င္တာ မၿဖစ္တာ လူ ့ဘဝဘဲ......။ ။ကိုယ္ၿဖစ္ခ်င္တာၿဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစား႐တာလဲ လူ ့ဘဝဘဲ။

Monday 9 April 2012

အတိုႀကိဳက္တဲ့ မမ (တိုေလ ႀကိဳက္ေလဘဲ ဟီး..ဟီးး)



facebook မွ မူရင္းအတိုင္းကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။

တျခားဘာသာကုိယုိးစြပ္တာလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ကုိယ္တုိ့ျမန္မာမိန္းခေလးေတြ အေနအထုိင္ မတတ္ လုိ့ ခံရ တာကုိေျပာခ်င္တာပါ။ မိန္းခေလးတေယာက္က ဒီအေၾကာင္းကုိျပန္ေျပာျပရတာ ရွက္ဖုိ့ေတာ့ ေကာင္း ေပမယ့္ မတတ္နုိင္ဘူးေလ။ ဒါကေတာ့ ေျပာျပအသိေပးရမွာပဲ။

ကဲ…. 43ကားေပၚမွာေပါ့။ ကားကၾကပ္ၾကပ္နဲ့ဆုိေပမယ့္ စပယ္ယာကလည္း ေခ်ာင္ပါတယ္ေအာ္ျပီး လူေခၚ။ ကားေပၚကလူေတြကလည္း ဟုိနားကပ္ ဒီနားတုိးေပါ့။ အဲ့အခ်ိန္ ေဘာင္းဘီေပါင္သာသာ၀တ္ထားတဲ့ မမ ေျခတံကလည္းလွမွလွနဲ့ ကားေပၚတုိးတက္လာေရာ။(သူ့အလွသူေဖာ္တာ…. ဒါဘာမွားလုိ့လဲေနာ္)


ေနစရာ ေနရာလုိက္ရွာ၊ မရွိေတာ့ ထုိင္ခုံတစ္ခုံနားတုိးျပီး ရပ္တယ္။ ထုိင္ခုံမွာထုိင္ေနတာက  ကုလား။ ဘယ္ေယာက္်ားမဆုိေတာ့ ကုိယ့္ေရွ့မွာ ေျခတံအေဖြးသားနဲ့ လာရပ္ေနရင္ စိတ္ေတာ့လႈပ္ရွားတာပဲ(ေနာ့..)။ ဒီမွာလည္းဒီလုိပဲ။

တစ္မွတ္တုိင္ေလာက္လည္း စိီးျပီးေရာ အဲ့ကုလားက မမရဲ့ေပါင္ကုိ လွမ္းနမ္းတယ္ဆုိပဲ (အဲ ဘယ္လုိ သုံးရ မွန္း ကုိမသိပါဘူး…. စိတ္ေတြလည္းညစ္ပါတယ္) မမက ေအာ္တာေပါ့။

ေဘးကလူေတြလည္း ရွဴးရွဴးရွားရွားနဲ့ ရုိက္မယ္ ထုမယ္လုပ္ေတာ့ ေပါင္သားကုိနမ္းထားတာကေန ကုိက္တဲ့ တယ္ရွင့္။ ေပါင္မွာ အကြင္းလုိက္ျဖစ္သြားတယ္ဆုိပဲ။ ဒါနဲ့ကားကုိရဲစခန္းေမာင္းရေရာတဲ့ကြယ္။ ဘာဆက္ျဖစ္ လဲေတာ့ မသ္ိေပါင္။ ေသခ်ာတာေတာ့ အဲ့မမ ေနာက္တခါ အတုိ၀တ္ျပီး လုိင္းကားစီးရဲေတာ့မယ္ မထင္ဘူး။ ဒါျဖစ္ရပ္မွန္ေနာ္။ ဟုိတေန့ကေလးတင္ျဖစ္တာ။

ဒီက သူငယ္ခ်ငး္ေတြ မမေတြေရာ… တုိတုိ၀တ္ျပီး လုိင္းကားတုိးမစိီးနဲ့ေနာ္။ ေတာင္းပန္တာပါ။ မိန္းခေလး တစ္ေယာက္ဒီလုိျဖစ္ခံရတာ ဘယ္ေလာက္နားရွက္စရာလဲ။ ၀တ္ရင္လည္း ေတာ္ရုံ၀တ္ၾကပါလုိ့။   ေတာ္ရုံ

မ၀တ္နုိင္လဲ တကၠစီေတာ့စီးၾကပါလုိ့ေျပာခ်င္ပါရဲ့ကြယ္။။။။။။။

__________________________________________________________________________


ေတာ္ေသးတာေပါ့.....ကိုေရႊကုလားက
ဘိုေကမွာ သန္းရွာမသြားလို ့ေလ။ ဟီဟိ။


1 comment:

  1. က်ေနာ္တို ့လယ္ စိုက္တုန္းကေပါ့….
    သူတို ့စိုက္ရမဲ့ လယ္ကြက္က တစ္ဖက္နိမ့္ျမင့္ ျဖစ္ေနတယ္။ ေကာက္စိုက္သူတို ့ လူတန္းၾကေတာ့ အရပ္ရွည္တဲ့ ေကာက္စိုက္သမကို နိမ့္တ့ဲဘက္ကေနဖို ့ ေခါင္သူႀကီးက ေျပာေနသံကို ၾကားရ တယ္။
    ပ်ိဳးထုံးေတြကို တအုန္းအုန္းခ်လိုက္ ေကာက္ပင္ေတြကိုတစြတ္စြတ္စိုက္လိုက္နဲ ့ လုပ္ကိုင္ေနရင္း သူတို ့ဘာသာဓေလ့အရ ရယ္စရာေတြကို ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္း ေျပာဆိုၾကေလရဲ ့။
    တစ္ခါမွာေတာ့ ေခါင္သူႀကီးက အနိမ့္ပိုင္းမွာေနရတဲ့ေကာက္စိုက္သမကို နိမ့္တ့ဲဘက္ကို ပိုတိုးခိုင္းတဲ့အခါ တိုးေပးရမဲ့သူက ျပန္ေျပာလိုက္တဲ့စကားကို ၾကားလိုက္ရေတာ့ က်ေတာ့္မွာ ကိုယ့္ေခါင္းကိုယ္ကုပ္ျပီး ရယ္ရအခက္၊ ငိုရအခက္ႀကီးေပါ့ အရပ္ကတို ့ေရ။
    “ေခါင္သူႀကီးရယ္ ခုဟိုဘက္မတိုးခင္ေတာင္ ေရကေပါင္ေလာက္ေရာက္ေနၿပီ၊ ဒီထက္တိုးရရင္ေတာ့ က်မ ဘိုေက ေရစိုကုန္ေတာ့မွာေပါ့” ဟူသတဲ့ ;D ;D ;D
    ဇြဏဲ ီ(ဝက္လက္)

    ReplyDelete