ကိုယ္ၿဖစ္ခ်င္တာ မၿဖစ္တာ လူ ့ဘဝဘဲ......။ ။ကိုယ္ၿဖစ္ခ်င္တာၿဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစား႐တာလဲ လူ ့ဘဝဘဲ။

Wednesday, 30 November 2011

မျဖစ္ႏိုင္တာ မစဥ္းစားနဲ ့။

ေလာကမွာ မျဖစ္ႏိုင္တာမရွိဘူးလို ့ လူေတြကေျပာတတ္ၾကပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္တာေတြရွိပါတယ္။ ဥပမာ-အသက္ျပန္ငယ္ခ်င္တယ္ပဲထားပါေတာ့။ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား။
ဒါေပမယ့္ေပါ့ အေကာင္းျမင္စိတ္နဲ ့သာေတြးၾကည့္ရင္ မျဖစ္ႏိုင္တာေတြကို ေလ်ာ့နည္းေစပါတယ္တဲ့။
က်ေနာ္ငယ္စဥ္ဖတ္ခဲ့ဘူးတဲ့ သမိန္ေပါသြပ္ကာတြန္းေလးကို ျပန္ေျပာျပမယ္။ ေပ်ာ္စရာလည္းေကာင္းပါတယ္။
သမိန္ေပါသြပ္ကို သူလွ်ိဳအမွ ုနဲ ့ ျမိဳ ့စားႀကီးက ဖမ္းမိထားတယ္ဆိုပါစို ့။
‘ေပါသြပ္..မင္းကသူလွ်ိဳမဟုတ္လား’ ျမိဳ ့စားႀကီးကေမးပါတယ္။ ေပါသြပ္က
‘ကၽြန္ေတာ္ သူလွ်ိဳမဟုတ္ပါဘူး ျမိဳ ့စားႀကီး’
‘မင္းသူလွ်ိဳမဟုတ္ဘူးဆိုတာ ျဖစ္ႏိုင္ရဲ ့လား’
‘ေလာကမွာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ မရွိပါဘူး’သမိန္ေပါသြပ္စကားေၾကာင့္ ျမိဳ ့စားႀကီးတင္းသြားတယ္။
‘ေလာကမွာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ မရွိဘူးဟုတ္လား’
‘အမွန္ပါပဲ ျမိဳ ့စားမင္း’
‘ေအး...မင္းစကားမွန္ရင္၊ ေရာ့..ေဟာဒီမွာ ကတံုး’
‘ဟင္’
ဟုတ္ပါတယ္။ ကတံုးမွ ဆီသုတ္ထားသလိုေျပာင္လက္ေနတဲ့ ေခါင္းတံုးႀကီးနဲ ့လူႀကီးပါ။
‘ေဟာဒီကတံုးကိုေခၚျပီး ပင္လယ္ကမ္းစပ္ကိုသြား၊ ကတံုးေခါင္းကသန္းက ရေအာင္ရွာခဲ့စမ္း’
‘ဂ်ာ’
ေပါသြပ္ ကတံုးႀကီးကိုၾကည့္ျပီး ရိွရင္းစြဲႏွ ုတ္ခမ္းေမြးပါ တြန္ ့၀င္သြားတယ္။
‘ကတံုးေခါင္းက သန္းရွာဖို ့ဆိုတာ’
‘မင္းပဲ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ မရွိဘူးဆို၊ ကတံုးေခါင္းကသန္းရေအာင္ရွာခဲ့’
ေပါသြပ္တစ္ေယာက္သူ ့စကားနဲ ့သူေခ်ာင္ပိတ္မိျပီ။
ပင္လယ္ကမ္းစပ္မွာကတံုးတစ္ေယာက္နဲ  ့ေပါသြပ္ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနတယ္။
ကတံုးကလည္း...
‘ျမန္ျမန္ရွာစမ္းပါ၊ ဒီမွာေနပူလွျပီ’   ကတံုးႀကီးနဲ ့ေနပူထဲ ငုတ္တုတ္ဆိုေတာ့ ကြန္ပလိန္းတက္ေတာ့တာေပါ့။
ေပါသြပ္တစ္ေယာက္ျပာေနျပီ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ပင္လယ္ထဲကေန လိပ္ႀကီးတစ္ေကာင္တက္လာေနတာကုိ ျမင္လိုက္တယ္။ ေပါသြပ္ ၀မ္းသာသြားတယ္။
‘အိုေက...ဒါဟာ ကတံုးေခါင္းက သန္းပဲ’ လိပ္ကိုေျပးဖမ္းျပီး ျမိဳ ့စားေရွ ့သြားျပတယ္။
‘ျမိဳ ့စားမင္းခင္ဗ်ာ ကတံုးေခါင္းက သန္းကိုရွာခဲ့ပါျပီ၊ ရွဳစားေတာ္မူပါ’
ျမိဳ ့စားႀကီးလည္း လိပ္ႀကီးကိုၾကည့္ျပီး မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္သြားတယ္။
‘ေအးကြ ကတံုးေခါင္းကသန္း ဒီေလာက္ႀကီးရင္ ငါတို ့ျမင္ရမွာေပါ့၊ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးထင္တယ္’
‘ေလာကမွာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ မရွိပါဘူးျမိဳ ့စားမင္း’ ျမိဳ ့စားႀကီးအၾကပ္ရိုက္တဲ့ အလွည့္ေရာက္ျပီ။
ဒါေပမယ့္ ဘာေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနတယ္။
‘ဒါႀကီးက သန္းနဲ ့မတူဘူး၊ လိပ္နဲ ့တူေနသလားလို ့’ျမိဳ ့စားႀကီးအေမးကို ေပါသြပ္က အာေခ်ာင္ျပီး
‘သန္းမွသန္းအစစ္ပါ၊ မယံုရင္ေမးၾကည့္ပါခင္ဗ်’ဆိုေတာ့ ျမိဳ ့စားႀကီးေခါင္းကုတ္ျပီး...
‘ေအး..ငါေတာ့မသကၤာဘူး၊ ဒါျဖင့္ေမးၾကည့္မယ္၊ ဟဲ့ေကာင္ မင္းဟာ လိပ္လား?  ၊ သန္းလား?’ဆိုေတာ့..
လိပ္က သူ ့လက္ကေလးယွက္ျပီး.
‘ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳး ၾကမ္းပိုးပါခင္ဗ်၊ ၾကမ္းပိုးပါ’...တဲ့။
‘ဟင္ ဒါႀကီးက ႀကမ္းပိုးတဲ့၊ ကတံုးေခါင္းသန္းရွာခိုင္းတာ ၾကမ္းပိုးဖမ္းလာတဲ့ ေပါသြပ္ကို ျပန္ဖမ္း’
‘ဟိုက္’

ဆိုလိုခ်င္တာက မျဖစ္ႏိုင္တာေတြကို အေကာင္းျမင္စိတ္နဲ ့ လွည့္ေတြးရင္ေတာင္ မျဖစ္ႏိုင္တာ ရွိပါေသးတယ္။
စိတ္ခ်မ္းသာခ်င္ရင္ မျဖစ္ႏိုင္တာကို မစဥ္းစားနဲ ့ေပါ့။

Ref:AKyiTaw_ChitChinKaHtar
ဆက္ဖတ္ရန္ >>>

သနားစ၇ာခႏၶာကိုယ္တစ္ျခမ္းပဲ.မ်ား

တခ်ိဳ ့ကေျပာၾကတယ္။
လူေတြကိုစတင္ဖန္ဆင္းခဲ့တဲ့ ဇုနတ္ဘုရားဟာ လူသားေတြကိုမေၾကနပ္ျပန္တဲ့အခါ
ခႏၶာကိုယ္ကိုႏွစ္ျခမ္းခြဲျပီး တစ္ေနရာစီကို လႊင့္ပစ္ခဲ့ပါသတဲ့။
အဲဒီခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ျခမ္းလံုးဟာ
သူတို ့ရဲ ့ ကြဲကြာသြားတဲ့ခႏၶာကိုယ္တစ္ျခမ္းကိုျပန္ဆံုေတြ ့ဖို ့ အျမဲတေစလိုက္လို ့ရွာေနရတယ္။
သူတို ့အခ်င္းခ်င္းျပန္ေတြ ့ျပီး ေပါင္းဖက္ၾကတဲ့အခါမွ ျပီးျပည့္စံုတဲ့ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုျပန္ျဖစ္ရသတဲ့။
(ဘယ္အခ်ိန္မွာ၊ ဘယ္လို ဘယ္လိုပံုစံခႏၶာကိုယ္တစ္ခုျပန္ျဖစ္ျဖစ္သြားသလဲဆိုတာေတာ့ တားတားရဲတိဘူး)
အဲဒီခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ျခမ္းဟာ တစ္ျခမ္းက ေယာက်္ားျဖစ္ျပီး၊
အျခားတစ္ျခမ္းကေတာ့ မိန္းမပါတဲ့။
အဲလိုျပန္ရွာဖို ့ အကူအညီေပးတဲ့ဧဂ်င့္ကေတာ့ ဖူးစာေရးနတ္ပါတဲ့ဗ်ား။
သနားဖို ့ေကာင္းတာကေတာ့ ကိုေရႊဖူးစာေရးနတ္ရဲ ့ေမ့ထားျခင္းခံရတဲ့ သူေတြပါပဲ။ သူတို ့ေတြဟာ ခႏၶာကိုယ္တစ္ျခမ္းပဲ.ႀကီးနဲ ့ ဆိုေတာ့ ဘယ္ညာ၊ဘယ္ညာပံုမွန္ မလွမ္းႏိုင္ပဲ
ေလာကႀကီးအလယ္မွာ သားပိုက္ေကာင္လို ခုန္ဆြခုန္ဆြေလွ်ာက္ေနရေတာ့တာေပါ့။
(ေရးရတာ အရသာရွိလိုက္တာ ၊အေဟးေဟး)
သနားတယ္ ။ သူတို ့ကို။
ဆက္ဖတ္ရန္ >>>

Thursday, 17 November 2011

ကဲ...၀မ္းနည္းရမွာလား ?၀မ္းသာရမွာလား မသိန္းၾကည္

အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ဦးသည္ သားေရးသမီးေရး ေျပာေနၾကသည္။
‘‘သမီိိိးက အိမ္ေထာင္က် သိပ္ကံေကာင္းတယ္။
ေန ့တိုင္း သူ ့ေယာက်္ားက ေစာေစာထတယ္၊ မနက္စာျပင္ဆင္တယ္။ ညေနအိမ္ကိုျပန္ေရာက္တာနဲ ့
အ၀တ္အစား ေလွ်ာ္ဖြတ္ေပးတယ္၊ ပန္းကန္ေတြ ေဆးေၾကာေပးတယ္။ သိပ္ေတာ္တဲ့ သား သမက္ေလး’’
‘‘ရွင့္သားေရာ’’
‘‘သားလည္း အိမ္ေထာင္က်ေနျပီ။တကယ့္ကို အသံုးမက်တဲ့ မိန္းမ ရထားတယ္ေလ။
အိမ္ေထာင္ေရးကံ အေတာ္ဆိုးပါတယ္ရွင္။ မနက္တိုင္း သူ အေစာႀကီးထရတယ္၊ မယ္မင္းႀကီးမကို မနက္စာ ျပင္ဆင္ေပးရတယ္။ ညေနအိမ္ကိုျပန္ေရာက္တာနဲ ့့ အ၀တ္အစား ေလွ်ာ္ဖြတ္ေပးရတယ္၊
ပန္းကန္ေတြ ေဆးေၾကာေပးရေသးတယ္။ တကယ့္ကို အသံုးမက်တဲ့ မိန္းမရထားတယ္ေလ။’’

ဆက္ဖတ္ရန္ >>>

နာနတ္သီးနဲ႔ အေရျပား တြန္႔ျခင္းအား ကာကြယ္နည္း


နာနတ္သီးဟာ စားသံုးလို႔ ေကာင္းမြန္တဲ့ သစ္သီးအျပင္ အလွအပအတြက္လည္း ပ်ိဳေမတို႔ကို အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းေစပါတယ္။ နာနတ္သီးမွာ ဗီတာမင္ဓာတ္မ်ားစြာ ပါဝင္ၿပီး သတၱဳဓာတ္အမ်ားအျပားပါဝင္တဲ့ သစ္သီး တစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ ေႏြရာသီမွာ ရင္ေအး ေစတဲ့ သစ္သီးတစ္မ်ိဳးျဖစ္ၿပီး တျခားေသာ က်န္းမာေရးလာဘ္လာဘမ်ားကို ေပးစြမ္းေစႏုိင္တဲ့ သစ္သီးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

နာနတ္သီးေပါင္းတင္ျခင္း
နာနတ္သီးနဲ႔ မ်က္ႏွာကို ေပါင္းတင္လို႔ ရပါတယ္။ နာနတ္သီးနဲ႔ ေပါင္းတင္တာဟာ နာနတ္သီးထဲမွာ ပါဝင္တဲ့ အင္ဇုိင္းဓာတ္ေၾကာင့္ အသားအေရကို ရႊန္းလဲ့ဝင္းစိုေစၿပီး အေရျပားတြန္႔ျခင္းကို အထူးကာကြယ္ ေပးႏိုင္ပါတယ္။ အေရျပားေပၚက ပ်က္စီးေနတဲ့ ဆဲလ္မ်ားကိုလည္း အျမန္ဆံုး ျပည္လည္ျဖည့္တင္းေပးႏုိင္ပါတယ္။
နာနတ္သီးေဖ်ာ္ရည္ ၁ ဇြန္း (စားပြဲတင္ဇြန္း) သို႔ နာနတ္သီးမွည့္မွည့္ တစ္စိတ္ကို ယူပါ။ အရည္ဆိုလွ်င္ မ်က္ႏွာကို လိမ္းက်ံၿပီး အစိတ္ဆိုပါက မ်က္ႏွာေပၚပြတ္သပ္ ႏွိပ္နယ္ ေပးရပါမယ္။ ေစးကပ္တတ္တာမို႔ နာနာတ္သီးကို လိမ္းၿပီးပါက ေရနဲ႔ ေသခ်ာ ေဆးေၾကာေပးဖို႔ လိုပါလိမ့္မယ္။ အေရျပားကို အရမ္းႏူးညံ့ေစပါတယ္။
လိမ္းက်ံၿပီးသြားတဲ့အခါမွာ ဆယ္မိနစ္ခန္႔ေစာင့္ဆိုင္းေပးဖို႔ လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီနည္းကို တစ္ပတ္တစ္ခါပဲ ျပဳလုပ္ေပးပါ။ မ်က္ႏွာအျပင္ လည္ပင္း၊ ခႏၶာကိုယ္ေနရာ အစိတ္အပိုင္း တို႔ကိုလည္း လိမ္းက်ံေပးႏုိင္ပါတယ္။
ခႏၶာကိုယ္ရွိ တျခားအစိတ္အပိုင္းေနရာမ်ားကို လိမ္းက်ံမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ႏြားႏို႔ ဖန္ခြက္ ဝက္ခန္႔၊ သံပရာရည္၊ ၾကက္ဥတစ္လံုး၊ နႏြင္းမႈန္႕ အနည္းငယ္နဲ႔ ဂ်ံဳမႈန္႕အနည္းငယ္တို႔ ေရာစပ္ေပးၿပီးမွ လိမ္းက်ံေပးရပါမယ္။ လက္ေမာင္း၊ ေျခေထာက္၊ ေျခသလံုး၊ ေနာက္ေက်ာဘက္ ေနရာတို႔နဲ ဝမ္းပ်ဥ္းသားေနရာတုိ႔ကို လိမ္းက်ံေပးႏုိင္ပါတယ္။ လိမ္းက်ံၿပီးပါက ေရေႏြးေႏြးနဲ႔ ျပန္လည္ ေဆးေၾကာေပးပါ။ နာနတ္သီးအစား သေဘၤာသီးကိုလည္း အသံုးျပဳႏိုင္ပါေသးတယ္။
နာနတ္သီးနဲ႔ အေရျပား တြန္႔ျခင္းအား ကာကြယ္နည္း
နာနတ္သီးနဲ႔ သံလြင္ဆီတို႔ဟာ  အသားအေရအတြက္ အရမ္း လိုက္ဖက္ညီတဲ့ စံုတြဲျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လည္ပင္းပိုင္းက အေရျပားတြန္႔ျခင္း အတြက္ ေကာင္းစြာ ထိေရာက္မႈ ရွိေစပါတယ္။ သံလြင္ဆီႏွစ္ဇြန္း (စားပြဲတင္ဇြန္း) နာနတ္သီး(လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္) ရည္တစ္ခြက္ကို ယူပါ။ ႏွင္းဆီရည္တစ္ဇြန္း (လက္ဖက္ရည္ေသာက္ဇြန္း) ကိုလည္း ယူထားပါ။
အားလံုး ျပည့္စံုသြားရင္ေတာ့လည္ပင္းနဲ႔ မ်က္ႏွာကို လိမ္းက်ံေပးပါေတာ့မယ္။ မလိမ္းက်ံခင္ မ်က္ႏွာကို သန္႔စင္ေဆးေၾကာေပးထားဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ မ်က္ႏွာကို ႏို႔နဲ႔ေသာ္လည္းေကာင္း ေဆးေၾကာေပးရင္ ပိုၿပီး အာနိသင္ထပ္ရွိပါလိမ့္မယ္။ ႏို႔နဲ႔ မ်က္ႏွာေဆးၿပီးသြားရင္ သံလြင္ဆီနဲ႔ မ်က္ႏွာကို လိမ္းက်ံတဲ့အခါ လက္ဖဝါးနဲ႔အေပၚကို ပြတ္တင္ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
စက္ဝိုင္းပံုစံ ႏွိပ္နယ္ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုလုပ္ေပးျခင္းဟာ အေရျပားကေန အဆီကို စုပ္ယူလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးရင္ေတာ့ နာနတ္သီးအရည္နဲ႔ ႏွင္းဆီရည္ေရာထားတာကို လိမ္းက်ံေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မိနစ္ ၂၀ ခန္႔ လိမ္းက်ံေပးၿပီးသြားရင္ေတာ့ မ်က္ႏွာကို ေရသန္႔နဲ႔ သစ္ေပးလို႔ ရပါၿပီ။ ဒီနည္းကို တစ္ပတ္တစ္ခါ လိမ္းေပးျခင္းျဖင့္ အသားအေရ တြန္႔ျခင္းကို ေကာင္းစြာ ထိန္းခ်ဳပ္ႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

PS.သူငယ္ျပန္္ေနေသာ ဘြားဘြားမ်ားအတြက္
ဆက္ဖတ္ရန္ >>>

Friday, 4 November 2011

ႏြားႏွစ္မ်ားကို ျဖတ္ေက်ာ္ျခင္း

ႏြားႏွစ္ဆိုလို့ တရုပ္ေဗဒင္ထဲက ႏြားႏွစ္လို့ အထင္မမွားလိုက္နဲ့ဦး..
ဖတ္ဘူးတဲ့ ၾကားဘူးတဲ့ပံုျပင္ထဲကလို လူ ့ဘ၀ရဲ့ ႏြားႏွစ္မ်ားကိုေျပာတာပါ..
ဒီလိုေလ……
ဘုရားသခင္က လူကိုဖန္ဆင္းတယ္.. ေပ်ာ္စမ္း..စားစမ္း ကစားစမ္း.. ၾကိဳက္သလို ေနစမ္းေပါ့ ..
သက္တမ္း ၁၀ ႏွစ္ ေနေစ...
ေနာက္ ေမ်ာက္ကိုဖန္ဆင္းတယ္.. ခုန္စမ္း လြဲစမ္း.. တစ္ပါးသူေတြ ေ-ာက္ျမင္ကတ္ေလာက္ေအာင္ အသံမ်ိဳးစံုနဲ့ ေအာ္စမ္း…. အူစမ္း.. ထူးဆန္းတာေတြေတြ့ရင္ တရႈ့ံရႈ့ံနမ္းၾကည့္ေစ.. သူတစ္ပါးဘာလုပ္လုပ္ အတုခိုးေစ.. ၁၆ ႏွစ္ သက္တမ္းေနေစ..
ငွက္ ေတြကိုဖန္တီးတယ္.. ေကာင္းကင္ေပၚမွာ ပ်ံျပီး ေလာကၾကီးကို အေပၚကၾကည့္စမ္း..
ပညာကို အထူးသျဖင့္ ဇီးကြက္လို မအိပ္မေန ရွာစမ္း --တျခားငွက္ေတြက ပ်ံေစ.. တခ်ိဳ့မပ်ံႏိုင္ေစ..အစာအတြက္ ေလမွာ၄င္း ေရမွာ၄င္း ေျမမွာ၄င္း နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ့ရွာေဖြေစ.. သက္တမ္း ၂၀ ယူ…
ႏြားကိုဖန္တီးျပန္တယ္.. အႏွစ္ ၇၀ ယူေစ.. သက္တမ္းအတြင္း ခြန္အားအမ်ိဳးမ်ိဳး သံုး၍ ကုန္းရံုးလုပ္ကိုင္ပီး သူတစ္ပါးခိုင္းသမွ်လုပ္.. အမ်ားကို ခြန္အားနဲ့လုပ္ေၾကြး အက်ိဳးျပဳေစ..
ေခြးကို ဖန္တီးလိုက္တယ္.. နင္ဟာ အိမ္မွာ အျမဲေနေစ.. သူစိမ္းမ်ားလာရင္ေဟာင္ေစ.. သတိေပးေစ.. ေခ်ာက္လွန့္ေစ.. ပိုင္ရွင္ကို သစၥာရိွေစ .အသက္ ၃၀ ေနေစ.
အစရိွသျဖင့္ ဖန္တီးလိုက္တာေပါ့..
ငါကား သက္ရိွသတၱ၀ါမ်ားကို ေပ်ာ္ရႊင္ရန္အလို့ငွာ ဖန္တီးအပ္ခဲ့ေပျပီ..
ယခုအခါ ရက္သတၱပါတ္ ေျမာက္တာမို့လို့ --
သင္းတို့၏အေျခအေနကိုေလ့လာအံ့ဟုဆံုးျဖတ္ျပီးေကာင္းကင္ဘံုမွ ေျမကမၻာသို့ ဆင္းသက္လာခဲ့ေပသည္.. ဖန္တီးခဲ့ေသာ သက္ရိွတို့ကို ဆင့္ေခၚ၍ ေမးျမန္းသည္.. သင္တို့ ေပ်ာ္ရႊင္ၾက၏ေလာ..

လူသားကလြဲရင္ ႏြား၊ေမ်ာက္၊ေခြး၊ငွက္ ဒီမွာတင္ တရားမွ်တမႈ မရိွ ဘူးဆိုတဲ့ ကြန္ပလိန္း ေတြ လုပ္လာလာတယ္.. .
 “ဒါဘာလုပ္တဲလဲဘုရာ့”.. ”မတရားဘူးဘရာ့” ေပါ့..
 “အကြ်ႏု္ပ္တို့မွာေတာ့ ေအာ္ဟစ္ အေပ်ာ္မဲ့ ခက္ခဲတဲ့ အလုပ္ေတြလုပ္ေနရတဲ့ အခ်ိန္မွာ လူကေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူး ေျပးလႊားေဆာ့ကစားယံုဘဲ..”
“အကၽြႏ္ုပ္တို့ရဲ့ ဆင္းရဲရတဲ့ ဘ၀ အလုပ္နဲ့လက္မျပတ္လုပ္ေနရတဲ့ ဘ၀ကို ရရိွၾကပါတယ္.. အကၽြႏ္ုပ္တို့ရဲ့ ဆင္းရဲသက္တမ္းဟာ လူ ထက္လဲ ပိုမိုရွည္ေနပါတယ္တဲ့...” “တစ္ခုခုေတာ့ အေျဖရွာ ကူညီေပးပါ” ဆိုပီး တင္ျပၾကတာေပါ့..
ဘုရားသခင္ကလည္း ဟဲ့ ငါဖန္တီးပီးတာေတြ ဟာ ျပန္ ေဖ်ာက္လို့မရဘူး ဆိုတဲ့အေၾကာင္း -- ျပန္ေဖ်ာက္ေပးရင္လဲ ထင္သာျမင္သာရိွတဲ့ ဖန္တီးမႈ -- ယံုၾကည္ေစရေလာက္မႈ - ဆိုတဲ့ ဂုဏ္သိကၡာ မဲ့သြားႏိုင္ေၾကာင္း-- သူ့ဘက္ကအခက္အခဲကိုခ်ျပတယ္..
ဒီမွာတင္ စ Negotiate လုပ္တယ္..
ေနာက္ဆံုး အားလံုး အစဥ္ေျပသြားေစတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္..
 “အိုေက.. မင္းတို့ရဲ့ ဘ၀ေတြ သဘာ၀ေတြကိုေတာ့ ျပင္လို့မရသလို သက္တမ္း တိုက္ရိုက္ ေလ်ာ့ ဘို့လဲ လုပ္လို့မရေတာ့ဘူး..” “ဖန္ဆင္းရွင္တို့မည္သည္မွာ ဖန္ဆင္းပီး ျပန္ဖ်က္ရိုးထံုးစံ မရိွဘူး... ဒါေပမဲ့ သက္တမ္း Share တာေတာ့ လုပ္ႏိုင္တယ္.. ဒီလိုလုပ္ .. မင္းတို့ရဲ့ သက္တမ္းေတြကို တစ္၀က္ဆီ လူ ကိုခြဲေပးလိုက္ၾက .. ဒါဘဲရိွတယ္..”ဆိုပီး ဆံုးျဖတ္ေပးလိုက္တယ္...
အဲဒီမွာတင္ အားလံုးသေဘာတူလိုက္ၾကတယ္..
ဆိုေတာ့ လူသားဟာ သူ့ကိုယ္ပိုင္သက္ ၁၀ ႏွစ္ ...ေမ်ာက္ဆီက ၈ ႏွစ္ ...ငွက္ဆီက ၁၀ ႏွစ္ ...ႏြားဆီက ၃၅ ႏွစ္ ...ေခြးဆီက ၁၅ ႏွစ္ စုစုေပါင္း ၇၈ ႏွစ္ ေနရတဲ့ ပ်မ္းမွ် သက္တမ္း ျဖစ္လာရတယ္..
အဲဒီေတာ့ လူေတြဟာ ေပ်ာ္ပါးစားေသာက္ ေျပးလႊားေဆာ့ကစား ရတဲ့ လူသားလို ၁၀ ႏွစ္ေနရတယ္..
ေဟာ အသက္ ၁၁ ႏွစ္ကေန ၁၈ ႏွစ္ ကို ေမ်ာက္ႏွစ္ မ်ား..
 ေမ်ာက္လိုဘဲ... ခုန္တယ္ေပါက္တယ္ လႊဲတယ္ စပ္စုတယ္.. ပတ္၀န္းက်င္ ေ-ာက္ျမင္ကတ္ ေလာက္ေအာင္ အသံမ်ိဳးအမ်ိဳး စတိုင္အမ်ိဳးအမ်ိဳး ရိႈးထုတ္တယ္.. ေအာ္ဟစ္ရယ္ေမာၾကရတယ္…
ေနာက္ ၁၉ ႏွစ္ ကေန ၂၉ ေလာက္အထိ ငွက္ႏွစ္ ..
ငွက္မ်ားလို ပညာရွာရတယ္.. နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးစမ္းရတယ္..တစ္ေန့ေန့ မွာ တစ္ခုခုျဖစ္လာႏိုး နဲ့ အေတာင္ေပါက္ပီ. ပ်ံႏိုင္ပီ ဆိုတဲ့ မာန ေလးကလဲ လႊင့္တယ္.. ေန့မအိပ္ညမအိပ္ ေလ့လာဆည္းပူးရတယ္.. ၾကက္ငွက္ အစာရွာရသလို နည္းမ်ိဳးစံုနဲ့ အလုပ္အကိုင္ရွာရတယ္..
အလုပ္လဲရလာေရာ ..အသက္ ၃၀ က ေန ၆၅ ႏွစ္အထိမေတာ့ ႏြားႏွစ္ ကိုေက်ာ္ျဖတ္ရေတာ့တယ္... အိမ္ေထာင္ေတြဘာေတြက်ပီး ဘ၀မွာလူလိုသူလိုေနႏိုင္ေရးအတြက္ ႏြားမ်ားလို ကုန္းရုန္း လုပ္ကိုင္ေနရေတာ့တယ္...
ေဟာ ၆၆ ႏွစ္က ေန ဘ၀ေန၀င္ခ်ိန္မေတာ့ ေခြးႏွစ္ကို ဆိုက္ဆိုက္ျမိဳက္ျမိဳက္ေရာက္ေပေတာ့တယ္.. အိမ္မွာဘဲ အျမဲေန..
ကိုယ့္သားသမီး ေတြ ေခြ်ူးမ သမက္ေတြနဲ့ ေနပီး ဟို လူ့ဟိန္းလိုက္ ဒီလူေဟာက္လိုက္နဲ့ .. သူစိမ္း ဧည့္သည္ေတြ ဘာေတြလာရင္ တံခါးဖြင့္ ေပးရတယ္ --စံုစမ္းေမးျမန္းရတယ္.. ဘသူလဲ ..ဘာလဲ.. ဘာကိစၥလဲ.. ဘာလာလုပ္တာလဲ .. လိုအပ္ရင္ ေခြးမ်ားေဟာင္သလို ေဟာက္ပစ္ရတယ္.. ေဟာ ေက်းဇူးရွင္ သားသမီးေခြ်းမသမက္ေတြ အလုပ္သြားရင္ သစၥာရိွ ေခြးၾကီးလို သူတို့ရဲ့ကေလးေတြ ကိုယ့္ေျမးေတြ ကို ေစာက့္ေရွာက္ ထိန္းေပးရတယ္။။ အဲဒါဘဲဗ်.. လူ့ဘ၀ေက်ာ္ျဖတ္ရတာ..
ဆိုခဲ့တဲ့ အတိုင္း အင္း..ႏြားႏွစ္ကိုေရာက္ေနမွေတာ့........................................................................
ဆက္ဖတ္ရန္ >>>

Tuesday, 1 November 2011

ကာလ၊ ေဒသ၊ ပေယာဂ။

ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ဘက္မွာ ထမင္းစားလုိ႔ရွိရင္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဇြန္းနဲ႔မစားႀကဘူး။ လက္န ့ဲ ပဲစားႀကတာ မ်ားတယ္။  တစ္ခါကလူတစ္ေယာက္ဟာ သူ႕အမ်ဳိးေတြရွိတဲ့အရပ္ကို အေရးေပၚ ခရီးသြားရတယ္။ သူေရာက္ခ်ိန္မွာ အမ်ဳိးေတြက ထမင္းစားေနခ်ိန္ျဖစ္ေနတယ္။ အိမ္ရွင္ေတြက…
“…………..ေရ လာလာ၊ ထမင္းစားပါဦး၊ တုိ႔နဲ႔ပဲ တစ္ခါတည္း၀ိုင္းလုိက္ႀကရေအာင္”
“က်ေနာ္ ဗိုက္မဆာေသးဘူး၊ အိမ္က်မွ စားေတာ့မယ္”
“ခင္ဗ်ားကလည္း အားနာေနတာလား၊ အားမနာပါနဲ႔ လာပါ”
“က်ေနာ္ တကယ္မဆာေသးလုိ႔ပါ၊ စားႀက စားႀက”
ဧည့္သည္ဟာ အမွန္တကယ္ေတာ့ ဗိုက္ဆာေနတယ္(လမ္းေၾကာင္းမွာက စားဖို ့ထမင္းဆိုင္ မရွိဘူးေလ)။
ကိုယ္၀င္စားလို ့ သူတို ့ေတြမလာက္မငွျဖစ္ေလမလား(စားခ်ိန္က်မွ ေရာက္သြားတာကိုး) ၊စားေနက်မဟုတ္ေတာ့ စားရမွာလည္း ရွက္တာနဲ ့ အင္တင္တင္ လုပ္ေနတာ ျဖစ္တယ္။
အဲဒီလိုနဲ႔ အိမ္ရွင္မိသားစုေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး အားရပါးရစားေနႀကတာကိုျမင္ေနရေတာ့(ဗိုက္ကလည္း ဆာလွျပီ) သူလည္း မေနႏုိင္ေတာ့တာနဲ႔ စားမယ္လုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္ၿပီး လက္ထေဆးလုိက္တယ္။
အဲဒီေတာ့..အိမ္ရွင္က(မရိပ္မိတာလား၊ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာလား)ေမးတယ္ေပါ့။
“ဘာလုပ္ဖုိ႔ လက္ေဆးတာလဲ” တဲ ့။
ဧည့္သည္လည္း ရွက္ရွက္နဲ ့ ဗိုက္ကိုပြတ္ျပီးျပန္ေျဖလိုက္တာကေတာ့....
“ေဆးလိပ္ေသာက္မလုိ႔” ...........   တဲ့ေလ။        @ေတာက္ပၾကယ္စင္
က်ေနာ္ဒီပိုစ့္ေလးကို ဖတ္ရင္းနဲ ့ျပံဳးမိတယ္။
‘‘ ကာလ၊ ေဒသ၊ ပေယာဂ ’’ ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ မဆံုးျဖတ္ႏိုင္ ခဲ ့လို ့ ဘယ္ႏွစ္ခါေလာက္မ်ား
က်ေနာ္ လက္ေဆးျပီးမွ ေဆးလိပ္ေသာက္ခဲ ့ရသလဲလို ့ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေနရင္းေပါ့.....
ဆက္ဖတ္ရန္ >>>

ကိုယ့္ထက္သာလို႕ ဝမ္းသာရင္ မုဒိတာလို႕ ေခၚတဲ့ ကုသုိလ္တရားျဖစ္တယ္။

ျမန္မာေတြဘာေၾကာင့္ဆင္းရဲသလည္း
ေမတၱာရွင္ - ငါ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံ ဆစ္ဒနီၿမိဳ႕ကို တရားေဟာၾကြေတာ့ ဆစ္ဒနီကဗုဒၶဘာသာလူငယ္ေတြက ျမန္မာတစ္မ်ိဳးသားလံုး သိသင့္တဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုေမးတယ္။ အဲဒီေမးခြန္းက -

ျမန္မာေတြဟာ အျမင့္ျမတ္ဆံုးျဖစ္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာကုိလည္း ကိုးကြယ္ခြင့္ရတယ္။ဒါနကုသိုလ္လည္း အမ်ားႀကီးျပဳၾကတယ္။ အဲဒီႏွစ္ခ်က္ကို ေထာက္ၾကည္႕ရင္ျမန္မာေတြဟာ ကမာၻမွာ အခ်မ္းသာဆံုး ျဖစ္သင့္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ထင္သေလာက္မခ်မ္းသာဘူး။ အဲဒါ ဘယ္အေၾကာင္းေတြေၾကာင့္လဲ တဲ့။

သန္း - ဟာ သိပ္ေကာင္းတဲ့ ေမးခြန္းပဲ ဘုရား။ ဆရာေတာ္က ဘယ္လိုေျဖလိုက္လဲ ဘုရား။

ေမတၱာရွင္ - အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ေျဖလိုက္တာက ျမန္မာေတြဟာ ဗုဒၶစကားကိုနားမေထာင္ၾကလို႕ ဆင္းရဲေနၾကတာလို႕ ေျဖလိုက္တယ္။

သန္း - အဲဒီေလာက္ က်ဥ္းလြန္းအားႀကီးေတာ့လည္း ဘယ္နားလည္ပါ့မလဲ ဘုရား။နည္းနည္းအက်ယ္ခ်ဲ႕ ေျဖဦးမွေပါ့ ဘုရား။

ေမတၱာရွင္ - ျမန္မာအမ်ားစု မႀကီးပြါးျခင္း အေၾကာင္း ၁၁ ခ်က္ကို ေတြ႕ရတယ္။အဲဒီ ၁၁ ခ်က္ကို ျပင္လိုက္လွ်င္ေတာ့ ႀကီးပြါးခ်မ္းသာလာၾကမွာ။ အဲဒီ ၁၁ခ်က္က -

၁။ တကယ္ လိုအပ္ေသာ ေနရတြင္ မလွဴဘဲ နာမည္ႀကီးမည္႕ ေနရတြင္သာစုၿပံဳလွဴၾကျခင္း။  ဥပမာအားျဖင့္ စာသင္တုိက္တစ္တိုက္မွာ ကုဋီ (အိမ္သာ)လိုေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ လွဴမယ့္သူ မရိွဘူး။ ဘာက်ေတာ့ လွဴသလဲ ဆုိေတာ့ဘုရားခန္းထဲမွာ ရုပ္ပြါးေတာ္တစ္ဆူ ရိွၿပီးျဖစ္လ်က္နဲ႕ ေနာက္ထပ္ရွစ္ဆူေလာက္ ထပ္လွဴေတာ့ ဘုရားကိုးဆူဟာ က်ပ္က်ပ္တည္းတည္းစံေနေတာ္မူၾကရတယ္။

ဗုဒၶဘာသာအမ်ားစုဟာ ဘုရားဒကာ၊ ဘုရားအမသာ အမည္ခံခ်င္ၾကတာ။ အိမ္သာဒကာ၊အိမ္သာအမ အမည္မခံခ်င္ၾကဘူး။ လွဴတယ္ဆိုတာ ကိုယ့္အတြက္ မဟုတ္ပါဘူး။အလွဴခံအတြက္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ အလွဴခံ လိုအပ္တာကို ေရြးခ်ယ္ၿပီး လွဴသင့္တယ္။ကုိယ္လွဴခ်င္တာကို ရမ္းၿပီး မလွဴသင့္ဘူး။

၂။ ျမတ္စြာဘုရားက အဂၤုတၱိရ္ပါဠိေတာ္ ဇဏုေသာဏိသုတ္မွာ သမၼဒါေလးပါးနဲ႔ပည္႕စံုရင္ ႀကီးပြါးခ်မ္းသာမယ္လို႔ ေဟာခဲ့တယ္။ ဗုဒၶဘာသာအမ်ားစုဟာတစ္ပါးမွ မျပည့္စံုဘူး။

၃။ ဘာသာေရးအေပၚမွာထားတဲ့ ေမတၱာ ေစတနာမ်ိဳးကို စီးပြါးေရးအေပၚမွာမထားၾကလို႔လည္း ျမန္မာအမ်ားစုဟာ ႀကီးပြါးသင့္သေလာက္ မႀကီးပြားၾကဘူး။

၄။ ပ်င္းရိျခင္း အကုသိုလ္ကို ေရာင့္ရဲဲျခင္းကုသုိလ္လို႔ အထင္မွားက်င့္သံုးေနတဲ့အတြက္လည္း ျမန္မာေတြဟာ ႀကီးပြါးသင့္သေလာက္ မႀကီးပြါးၾကဘူး။

၅။ အတၱသမာပဏီဓိ မဂၤလာခ်ိဳ႕တဲ့လို႕ တစ္နည္းအားျဖင့္ မိမိကုိယ္မိမိေကာင္းတဲ့အလုပ္မွာ ေဆာက္တည္ေနႏိုင္စြမ္း မရိွလို႕လည္း ျမန္မာအမ်ားစုဟၾကီးပြါးသင့္သေလာက္ မႀကီးပြါးၾကဘူး။

၆။ အခ်ိန္တန္ဖိုးကို မသိၾကတဲ့အတြက္လည္း ႀကီးပြါးသင့္သေလာက္မႀကီးပြါးၾကဘူး။ အခ်ိန္တန္ဖိုး သိတဲ့သူမ်ားဟာ ဥစၥာစည္းစိမ္ကို ရျခင္း၊ကုသိုလ္တရားကို ရျခင္း၊ ပညာဗဟုသုတကို ရျခင္း အမ်ိိဳးမ်ိဳးနဲ႕ အခ်ိန္ကုိတန္ဖိုးရိွစြာ အသံုးခ်တယ္။ အခ်ိန္တန္ဖိုး မသိတဲ့သူမ်ားကေတာ့ျမဴးထူးေပ်ာ္ပါးကစားျခင္း၊ ျငင္းခံုခိုက္ရန္ စကားမ်ားျခင္း အခ်ိန္ကိုတန္ဖိုးမဲ့စြာ အသံုးခ်တယ္။

၇။ ကိုယ့္ထက္သာလွ်င္ မနာလိုျဖစ္ၿပီး သူတစ္ပါးအက်ိဳး ပ်က္စီးေအာင္ဖ်က္ဆီးတတ္ၾကတယ္။ ဒီအခ်က္ဟာလည္း ျမန္မာအမ်ားစု မႀကီးပြါးျခင္းရဲ႕အေၾကာင္းတစ္ခုပဲ။ ကိုယ့္ထက္သာလို႕ ဝမ္းသာရင္ မုဒိတာလို႕ ေခၚတဲ့ကုသုိလ္တရားျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ထက္သာလို႕
မနာလိုျဖစ္ရင္ ဣႆာဆိုတဲ့
အကုသိုလ္တရား ျဖစ္တယ္။

ပညာရိွ ပညာမဲ့ဆိုတာ ဒီေနရာမွာ ကြဲသြားတာပဲ။ ပညာရိွက ကုိယ့္ထက္သာတဲ့လူကိုေတြ႕ရင္ ဝမ္းေျမာက္ျခင္းဆိုတဲ့ မုဒိတာကုသိုလ္ကို အရယူတယ္။ ပညာမဲ့ကကုိယ့္ထက္သာတဲံသူကို ေတြ႕ရင္ ဣႆာလို႕ေခၚတဲ့ အကုသိုလ္ကို အရယူတယ္။ေဒါက္တာဘြဲ႕ႀကီး ရထားပါေစ၊ မနာလိုတတ္တဲ့သူဟာ ပညာမဲ့ပါပဲ။ ဘာအတန္းပညာမွမတတ္ရင္ ေနပါေစ၊ ကိုယ့္ထက္သာတဲ့ သူအေပၚမွာ ဝမ္းေျမာက္ရင္ ပညာရိွပဲ။

ဣႆာျဖစ္ေနသလား၊ မုဒိတာျဖစ္ေနသလား ဆိုတာ သူ႕ရဲ႕ႏွဳတ္က ထုတ္ေဖာ္အစီရင္ခံပါလိမ့္မယ္။ ေတာ္တာကို ေတာ္ပါတယ္လို႕ လိွဳက္လွိဳက္လွဲလွဲခ်ီးမြမ္းစကားေျပာရင္ သူ႕သႏာၱန္မွာ မုဒိတာတရား ျဖစ္ေနတယ္လို႕ သိႏိုင္တယ္။မခ်ီးမြမ္းဘဲ ႏွဳတ္ဆိတ္ေနျခင္း၊ မေျပာပေလာက္တဲ့ အားနည္းခ်က္ကိုေထာက္ျပၿပီး အျပစ္ေျပာေနျခင္းဟာ သူ႕သႏာၱန္မွာ ဣႆာျဖစ္တယ္လို႕ ျပတာပါပဲ။

ပညာမဲ့က သူ႕သႏာၱန္မွာ ဣႆာတရားျဖစ္ေနတယ္ ဆုိတာကို သူတစ္ပါးရဲ႕ အျပစ္ကိုအတံုးလိုက္ အတစ္လိုက္ျပၿပီး ထင္ထင္ရွားရွား ျပတယ္။ ပညာတတ္ေတြက်ေတာ့သူတုိ႕သႏာၱန္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ဣႆာကို ထင္ထင္ရွားရွား မျပဘူး။ မသိမသာဘဲျပတယ္။ ပညာတတ္က သူတို႕သႏာၱန္မွာ ဣႆာျဖစ္ေနတာကို သူတစ္ပါးသိသြားမွာကိုလည္း စိုးရိမ္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ပညာတတ္က ေအာင္ျမင္ေနတဲ့လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ မေျပာပေလာက္တဲ့ အျပစ္ကေလးကို ခပ္ပါးပါး ေထာက္ျပၿပီးအမွတ္ယူတတ္တယ္။ အေပၚယံ ၾကည္႕ရင္ေတာ့ ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ လူေရာ၊သူ႕ေနာက္လိုက္တပည္႕ေတြကိုပါ မွားမွာစိုးလို႕ သတိေပးတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးေပါ့။
အမွန္က မိမိရဲ႕ဣႆာကို သူတစ္ပါး မသိေအာင္ ခပ္ပါးပါး လွစ္ျပတာပါပဲ။

၈။ ျမန္မာအမ်ားစု မႀကီးပြါးျခင္းရဲ႕ နံပါတ္ရွစ္ အေၾကာင္းကေတာ့ စာေပဗဟုသုတမရိွတာပါပဲ။

၉။ နံပါတ္ ၉ အေၾကာင္းကေတာ့ ေဒသႏၱရဗဟုသုတ မရိွတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္စာေပဗဟုသုတရိွေအာင္ စာမ်ိဳးစံု ဖတ္သင့္ၿပီး တစ္ႏွစ္ တစ္ႀကိမ္ေဒသႏၱရဗဟုသုတခရီးကို သြားသင့္ပါတယ္။

၁၀။ နံပါတ္တစ္ဆယ္ အေၾကာင္းကေတာ့ ေခါင္းေဆာင္စိတ္ နည္းပါးတာပါပဲ။ေကာင္းတဲ့ အလုပ္ဆုိရင္ မခိုင္းဘဲ လုပ္တာ။ အလုပ္ကို အမ်ားႀကီး လုပ္ၿပီးအခြင့္အေရးကို နည္းနည္းယူတာေတြဟာ ေခါင္းေဆာင္စိတ္ပါပဲ။ဆန္႕က်င္ဘက္အားျဖင့္ ခိုင္းမွ လုပ္တတ္တာ။ အလုပ္ကို နည္းနည္းလုပ္ၿပီးအခြင့္အေရး အမ်ားႀကီးယူတာဟာ ေနာက္လိုက္စိတ္ ေခၚ ကၽြန္စိတ္ပါပဲ။

၁၁။ ျမန္မာအမ်ားစု မႀကီးပြါးျခင္းရဲ႕ ၁၁ ခုေျမာက္ အေၾကာင္းကေတာ့ကိုယ့္အားကုိယ္ကိုးလိုစိတ္ နည္းပါးတာပါပဲ။ အေနာက္တိုင္းႏုိင္ငံ အမ်ားစုကအေရွ႕တုိင္းႏိုင္ငံ အမ်ားစုထက္ ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝေနရျခင္းရဲ႕ အဓိကအေၾကာင္းဟာ၁၈ ႏွစ္ျပည္႕တာနဲ႕ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးၿပီး စီးပြါးေရး အလုပ္လုပ္ၾကလို႕ပဲ။
အေနာက္ႏိုင္ငံက လူငယ္ေတြဟာ ၁၈ ႏွစ္ျပည္႕ၿပီးတာနဲ႕ လူႀကီးျဖစ္ၿပီလို႕သတ္မွတ္ၿပီး စီးပြါးေရးလုပ္ငန္း၊ တစ္နည္း ေငြဝင္တဲ့ လုပ္ငန္းတစ္ခုခုကိုမျဖစ္မေန လုပ္ၾကေတာ့တာပဲ။

ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး နယူးဇီလန္ႏိုင္ငံကို ပညာေတာ္သင္ ေရာက္သြားတယ္။တစ္ေန႕ ကိစၥတစ္ခုရိွလို႕ တကၠစီ ငွားစီးသြားတယ္။ ကားေမာင္းသမားေလးက အသက္ငယ္ရြယ္သူေလး ျဖစ္ေနလို႕ ေက်ာင္းမတက္ဘူးလားလို႕ ေမးၾကည္႕တဲ့အခါေဆးတကၠသိုလ္ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ ေက်ာင္းသားျဖစ္ေနတယ္။ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးဆုိေတာ့ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အေလ့အထအတိုင္း မိဘက မတတ္ႏိုင္လုိ႕ တကၠစီေမာင္းေနရတာလို႕ထင္သြားတာေပါ့။

သန္း - အဲဒီအတိုင္း ဟုတ္ပါသလား ဘုရား။

ေမတၱာရွင္ - ဘယ္ဟုတ္ရမွာလဲ။ ေမးလိုက္တဲ့အခါ ဟုိက ဘယ္လို ေျပာသလဲဆိုေတာ့ကၽြန္ေတာ္တို႕ ႏိုင္ငံရဲ႕ အေလ့အထက အေနာက္တုိင္းဆန္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၁၈ႏွစ္ ျပည္႕ၿပီးတာနဲ႕ မိဘကို အားကိုးၿပီး မေနၾကပါဘူး။ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းတစ္ခုခုလုပ္ၿပီး ေငြရွာပါတယ္။ အဲဒီေငြနဲ႕ ေက်ာင္းတက္ပါတယ္။ ၁၈ ႏွစ္
ျပည္႕ၿပီးရင္ လူႀကီးျဖစ္ၿပီလို႕ သတ္မွတ္ပါတယ္။ လူႀကီးဘဝ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ရက္နဲ႕ မိဘလုပ္စာ ထိုင္စားရမွာ မိဘလုပ္စာနဲ႕ ေက်ာင္းတက္ရမွာကိုအင္မတန္ ရွက္ၾကပါတယ္။

၁၈ ႏွစ္ျပည္႕ၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြ ေတြ႕ၾကတဲ့အခါ ဘယအလုပ္ လုပ္သလဲလို႕ေမးျမန္းႏွဳတ္ဆက္တတ္ပါတယ္။ ၁၈ ႏွစ္ျပည္႕ၿပီးသူ ျဖစ္ရက္နဲ႕ စီးပြါးေရးအလုပ္တစ္ခုမွ မလုပ္တဲ့သူကို လူရာမဝင္သူလို႕ သတ္မွတ္ၿပီး ဘယ္သူမွအေပါင္းအသင္း မလုပ္ၾကပါဘူးလုိ႕ အားရပါးရ ျပန္ေျပာတယ္။

သန္း - တပည္႕ေတာ္တုိ႕ ျမန္မာလူငယ္ေတြနဲ႕ ကြာလိုက္တာ ဘုရား။ ဒီမွာေတာ့ကုိယ့္ေက်ာင္းစရိတ္ ကုိယ္ရွာၿပီး ေက်ာင္းတက္တဲ့လူကို ဆင္းရဲသားဆုိၿပီးဝိုင္းအထင္ေသးၾကတယ္။ မိဘလုပ္စာစား၊ မိဘအိမ္က ကားနဲ႕ စတိုင္က်က်ေက်ာင္းတက္ႏိုင္သူကိုမွ သူေဌးဆိုၿပီး အထင္ႀကီးၾကတယ္။

ေမတၱာရွင္ - ေအး ဟုတ္တယ္။ ျမန္မာ အမ်ားစုဟာ ဂုဏ္မယူသင့္တာေတြကိုဂုဏ္ယူၿပီး ဂုဏ္ယူသင့္တာကို ဂုဏ္မယူတဲ့အတြက္ ႀကီးပြါးသင့္သေလာက္မႀကီးပြါးၾကတာဘဲ။

~~~
ေမတၱာရွင္(ေရႊျပည္သာ)၏ လူငယ္မ်ားအတြက္ ဂမၻီရဝိပႆနာ -
ေဆာင္းပါးမွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
ဆက္ဖတ္ရန္ >>>