ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ဘက္မွာ ထမင္းစားလုိ႔ရွိရင္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဇြန္းနဲ႔မစားႀကဘူး။ လက္န ့ဲ ပဲစားႀကတာ မ်ားတယ္။ တစ္ခါကလူတစ္ေယာက္ဟာ သူ႕အမ်ဳိးေတြရွိတဲ့အရပ္ကို အေရးေပၚ ခရီးသြားရတယ္။ သူေရာက္ခ်ိန္မွာ အမ်ဳိးေတြက ထမင္းစားေနခ်ိန္ျဖစ္ေနတယ္။ အိမ္ရွင္ေတြက…
“…………..ေရ လာလာ၊ ထမင္းစားပါဦး၊ တုိ႔နဲ႔ပဲ တစ္ခါတည္း၀ိုင္းလုိက္ႀကရေအာင္”
“ခင္ဗ်ားကလည္း အားနာေနတာလား၊ အားမနာပါနဲ႔ လာပါ”
“က်ေနာ္ တကယ္မဆာေသးလုိ႔ပါ၊ စားႀက စားႀက”
ဧည့္သည္ဟာ အမွန္တကယ္ေတာ့ ဗိုက္ဆာေနတယ္(လမ္းေၾကာင္းမွာက စားဖို ့ထမင္းဆိုင္ မရွိဘူးေလ)။
ကိုယ္၀င္စားလို ့ သူတို ့ေတြမလာက္မငွျဖစ္ေလမလား(စားခ်ိန္က်မွ ေရာက္သြားတာကိုး) ၊စားေနက်မဟုတ္ေတာ့ စားရမွာလည္း ရွက္တာနဲ ့ အင္တင္တင္ လုပ္ေနတာ ျဖစ္တယ္။
အဲဒီလိုနဲ႔ အိမ္ရွင္မိသားစုေတြ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး အားရပါးရစားေနႀကတာကိုျမင္ေနရေတာ့(ဗိုက္ကလည္း ဆာလွျပီ) သူလည္း မေနႏုိင္ေတာ့တာနဲ႔ စားမယ္လုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္ၿပီး လက္ထေဆးလုိက္တယ္။
အဲဒီေတာ့..အိမ္ရွင္က(မရိပ္မိတာလား၊ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာလား)ေမးတယ္ေပါ့။
“ဘာလုပ္ဖုိ႔ လက္ေဆးတာလဲ” တဲ ့။
ဧည့္သည္လည္း ရွက္ရွက္နဲ ့ ဗိုက္ကိုပြတ္ျပီးျပန္ေျဖလိုက္တာကေတာ့....
“ေဆးလိပ္ေသာက္မလုိ႔” ........... တဲ့ေလ။ @ေတာက္ပၾကယ္စင္
က်ေနာ္ဒီပိုစ့္ေလးကို ဖတ္ရင္းနဲ ့ျပံဳးမိတယ္။
‘‘ ကာလ၊ ေဒသ၊ ပေယာဂ ’’ ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ မဆံုးျဖတ္ႏိုင္ ခဲ ့လို ့ ဘယ္ႏွစ္ခါေလာက္မ်ား
က်ေနာ္ လက္ေဆးျပီးမွ ေဆးလိပ္ေသာက္ခဲ ့ရသလဲလို ့ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေနရင္းေပါ့.....
No comments:
Post a Comment